Tag: portretpoëzie

Poëzie is kijken met het zintuig van de taal. Als extra dimensie voeg ik er graag kleur aan toe, met meer of minder vorm. Gebeurtenissen kunnen blijven wentelen tot ze in een hoek vallen waarin het licht er vol op schijnt. Ineens komt er inzicht dat opening biedt. Het geschetste beeld biedt uitzicht op een andere horizon. Portret van een doorbraak.

Hoe lang het kan duren voor iemand weet waar hij vandaan komt, wie hij is? Hoe lang duurt het voor iemand gekend kan worden?

 

 

 

 

Terugkijken in verwondering naar onvermoede gebeurtenissen die wie weet wel alles kunnen verklaren.

 

 

 

Welkom aan nieuw leven. Werk in opdracht.

 

 

 

 

 

Een leven kan op zijn kop worden gezet door wendingen in een ander leven. Hoe verder? Hannie ging pelgrimeren na de ziekte en het overlijden van haar man. En ze liep de Mont Ventoux op om geld in te zamelen voor onderzoek naar de ziekte die hem had geveld.